ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Οι καρκίνοι του στομάχου, του παγκρέατος, του παχέος εντέρου και του ήπατος αποτελούν σημαντικές προκλήσεις για τη δημόσια υγεία παγκοσμίως. Παρότι οι αιτίες ποικίλλουν, κοινός παρονομαστής είναι η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης και της εξειδικευμένης θεραπείας για τη βελτίωση του χρόνου επιβίωσης και της ποιότητας ζωής των ασθενών.

Καρκίνος Στομάχου

 Ο Καρκίνος του Στομάχου εμφανίζεται όταν τα καρκινικά κύτταρα αρχίζουν να αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα στο τοίχωμα του στομάχου. Συχνά, εντοπίζεται σε προχωρημένα στάδια λόγω της απουσίας πρώιμων συμπτωμάτων. Στις προχωρημένες περιπτώσεις, υπάρχει μια σειρά συμπτωμάτων που εκδηλώνονται στους περισσότερους ασθενείς.

Συμπτώματα

• Δυσπεψία και καούρα
• Απώλεια όρεξης
• Ανεξήγητη απώλεια βάρους
• Ναυτία και έμετος (συχνά με παρουσία αίματος)
• Αίσθημα πληρότητας μετά από μικρή κατανάλωση τροφής

Διάγνωση

 Η διάγνωση επιτυγχάνεται με ενδοσκόπηση με βιοψία, αξονική τομογραφία και άλλες απεικονιστικές εξετάσεις. Οι βιοδείκτες και οι εξετάσεις αίματος μπορούν επίσης να συνδράμουν τη διαγνωστική διαδικασία.

Θεραπείες

 Η χειρουργική αφαίρεση είναι συνήθως η κύρια επιλογή. Περιλαμβάνει την αφαίρεση του καρκινικού ιστού και, σε πολλές περιπτώσεις, γειτονικών λεμφαδένων. Η διαδικασία απαιτεί γενική αναισθησία και μπορεί να έχει διάρκεια αρκετών ωρών. Μετεγχειρητικά, ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί φυσιοθεραπεία και διατροφική υποστήριξη για την αποκατάσταση της λειτουργίας του στομάχου. Οι πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν πόνο, λοίμωξη και δυσκολίες στη διατροφή.

Επιπροσθέτως, η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιούνται για τη συρρίκνωση του όγκου πριν από τη χειρουργική επέμβαση ή για την εξάλειψη υπολειμματικών καρκινικών κυττάρων. Αυτές οι θεραπείες μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες, όπως κόπωση, ναυτία και απώλεια μαλλιών, αλλά είναι απαραίτητες για την αύξηση της συνολικής αποτελεσματικότητας της θεραπείας.

Καρκίνος Παγκρέατος

 Ο Καρκίνος του Παγκρέατος είναι μία από τις πιο επιθετικές μορφές καρκίνου, που συχνά διαγιγνώσκεται σε προχωρημένα στάδια.

Συμπτώματα

 Τα συμπτώματα που εμφανίζουν οι ασθενείς, γίνονται αντιληπτά αφότου έχει εξελιχθεί η νόσος και συνήθως αφορούν τα εξής:

• Κοιλιακός και οσφυϊκός πόνος
• Ίκτερος (κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών)
• Σκούρα ούρα και ανοικτόχρωμα κόπρανα
• Απώλεια όρεξης και βάρους

Διάγνωση

 Για τη διάγνωση του Καρκίνου του Παγκρέατος χρησιμοποιούνται υπέρηχοι, αξονική τομογραφία και μαγνητική τομογραφία, καθώς επίσης ενδοσκοπικός υπέρηχος και βιοψία.

Θεραπείες

 Η χειρουργική επέμβαση, γνωστή ως Whipple procedure, είναι η πιο συνηθισμένη θεραπεία και περιλαμβάνει την αφαίρεση του παγκρέατος, του δωδεκαδάκτυλου, της χοληδόχου κύστης και μέρους του στομάχου. Η επέμβαση είναι πολύπλοκη και απαιτεί νοσηλεία για αρκετές εβδομάδες. Οι ασθενείς μπορεί να αντιμετωπίσουν παρενέργειες, όπως πεπτικές διαταραχές και ανάγκη για ενζυματική υποκατάσταση.

Παράλληλα, ο ασθενής ακολουθεί χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία για τη μείωση της πιθανότητας υποτροπής, ενώ συχνά παρατηρούνται παρενέργειες όπως κόπωση, ναυτία και πτώση της ανοσολογικής λειτουργίας.

Καρκίνος Παχέος Εντέρου

 Ο Καρκίνος του Παχέος Εντέρου ξεκινά από πολύποδες στο τοίχωμα του εντέρου και πλήττει συνήθως τους ανθρώπους μετά τα 50 έτη ζωής. Μεταξύ άλλων τύπων, υπάρχουν δύο που εντοπίζονται συχνότερα. Οι υπερπλαστικοί πολύποδες, που δεν εξελίσσονται σε καρκίνο, και τα αδενώματα τα οποία με την πάροδο του χρόνου μπορεί να εξελιχθούν σε κακοήθεια. Κάποιες φορές οι πολύποδες είναι καρκινοματώδεις, δηλαδή περιέχουν ήδη σε αυτή τη φάση κακοήθη κύτταρα.

Συμπτώματα

 Τα πιο συχνά παρατηρούμενα συμπτώματα του Καρκίνου του Παχέος Εντέρου είναι τα εξής:

• Αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου (διάρροια ή δυσκοιλιότητα)
• Αίμα στα κόπρανα
• Κοιλιακός πόνος και φούσκωμα
• Αίσθημα ατελούς εκκένωσης

Διάγνωση

 Η κολονοσκόπηση με βιοψία είναι το βασικό εργαλείο διάγνωσης του Καρκίνου του Παχέος Εντέρου. Η αξονική τομογραφία και οι εξετάσεις αίματος για καρκινικούς δείκτες (π.χ. CEA) είναι επίσης χρήσιμες.

Θεραπείες

 Η χειρουργική αφαίρεση περιλαμβάνει την εκτομή του καρκινικού τμήματος του εντέρου και τη σύνδεση των υγιών τμημάτων. Η διαδικασία μπορεί να απαιτεί προσωρινή ή μόνιμη κολοστομία. Μετεγχειρητικά, οι ασθενείς χρειάζονται χρόνο για την επαναφορά της λειτουργίας του πεπτικού συστήματος, ενώ ενδέχεται να χρειαστούν διατροφική υποστήριξη. Οι πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν πόνο, λοίμωξη και συμφύσεις.

Ακόμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η χημειοθεραπεία για τη μείωση της πιθανότητας υποτροπής, θεραπεία που αποδίδει συχνά παρενέργειες, όπως απώλεια μαλλιών, ναυτία και καταβολή δυνάμεων.

Καρκίνος Ήπατος

 Ο Καρκίνος του Ήπατος μπορεί να είναι πρωτοπαθής (από τα ηπατικά κύτταρα) ή δευτεροπαθής (μεταστάσεις από άλλους καρκίνους). Τις περισσότερες φορές αφορά ανθρώπους άνω των 60 ετών, ωστόσο μπορεί να εκδηλωθεί και σε νεώτερα άτομα τα οποία έχουν συγκεκριμένο υπόβαθρο, όπως κληρονομικότητα, υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και ηπατίτιδα.

Συμπτώματα

 Τα πρώτα συμπτώματα ενδέχεται να είναι ήπια, σε πρώτη φάση, και να οξυνθούν με το πέρασμα του χρόνου, οπότε μπορεί να εκδηλωθούν και άλλα έντονα συμπτώματα. Τα κοινώς καταγεγραμμένα συμπτώματα είναι τα ακόλουθα:

• Ίκτερος
• Κοιλιακή διόγκωση
• Απώλεια βάρους και κόπωση
• Ναυτία και εμετός
• Υψηλός πυρετός
• Έλλειψη διάθεσης για φαγητό

Διάγνωση

 Η διάγνωση του Καρκίνου του Ήπατος γίνεται με υπερηχογράφημα, αξονική ή μαγνητική τομογραφία και βιοψία, ενώ συχνά απαιτούνται και αιματολογικές εξετάσεις για τον δείκτη AFP (άλφα-φετοπρωτεΐνη).

Θεραπείες

 Η χειρουργική αφαίρεση όγκου από το ήπαρ (ηπατεκτομή) είναι εφικτή σε πρώιμα στάδια και περιλαμβάνει την αφαίρεση του καρκινικού ιστού μαζί με ένα τμήμα υγιούς ήπατος. Η διαδικασία απαιτεί υψηλή εξειδίκευση και η μετεγχειρητική αποκατάσταση μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες.

Οι τοπικές θεραπείες, όπως η ραδιοσυχνότητα και η διαδερμική έγχυση φαρμάκων, είναι λιγότερο επεμβατικές επιλογές που χρησιμοποιούνται όταν η χειρουργική επέμβαση δεν είναι δυνατή. Οι στοχευμένες θεραπείες, όπως το sorafenib, βοηθούν στη διαχείριση προχωρημένων σταδίων και μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες, όπως διάρροια, κόπωση και δερματικά εξανθήματα.

Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε ότι οι καρκίνοι του στομάχου, του παγκρέατος, του παχέος εντέρου και του ήπατος είναι σοβαρές ασθένειες που απαιτούν πολυπαραγοντική προσέγγιση από εξειδικευμένους ιατρούς για τη διαχείριση και την αντιμετώπισή τους.

Η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση και η εξατομικευμένη θεραπεία μπορούν να βελτιώσουν την πρόγνωση και την ποιότητα ζωής των ασθενών. Η ενημέρωση του κοινού για τα συμπτώματα και τους παράγοντες κινδύνου παραμένει καθοριστική για την αντιμετώπιση αυτών των μορφών καρκίνου και πρωτίστως για την πρόληψή τους που αποτελεί και την πιο αποτελεσματική θεραπεία.